بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - ایرنا / نیکول پاشینیان نخست‌وزیر ارمنستان با بیان اینکه ایروان و باکو از اولین روزهای استقلال با هم در تضاد بوده‌اند، تاکید کرد: ارمنستان و جمهوری آذربایجان فاقد تجربه همزیستی مسالمت‌آمیز هستند.
به گزارش خبرگزاری آرمناپرس، پاشینیان که در مراسم افتتاحیه نشست سالانه بانک توسعه و بازسازی اروپایی در ایروان سخن می‌گفت، اظهار کرد: تعیین مرز بین ارمنستان و جمهوری آذربایجان باید به ابزاری کلیدی برای همزیستی مسالمت‌آمیز آنها با یکدیگر تبدیل شود.
نخست‌وزیر ارمنستان با بیان اینکه ایروان و باکو از اولین روزهای استقلال با هم در تضاد بوده‌اند، خاطرنشان کرد: همزیستی مسالمت‌آمیز پیش‌نیاز اساسی برای دستیابی به صلح پایدار و فرآیندی بسیار دشوار است و ایروان و باکو فاقد تجربه همزیستی مسالمت‌آمیز هستند.
پاشینیان در ادامه با اشاره به اهمیت تعیین خطوط مرزی بین ارمنستان و جمهوری آذربایجان در تثبیت صلح و آرامش میان دو کشور، تاکید کرد: باید به موضوع تعیین خطوط مرزی بین ایروان و باکو به عنوان ابزاری برای یادگیری زندگی مسالمت‌آمیز و دستیابی به صلح پایدار میان ارمنستان و جمهوری آذربایجان نگریسته شود.

درگیری بر سر قره‌باغ سابقه طولانی و تاریخی دارد ولی درگیرهای معاصر در قره‌باغ از ابتدای سال 1990 میلادی و همزمان با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی میان جمهوری‌های تازه استقلال یافته جمهوری آذربایجان و ارمنستان آغاز و در سال 1994 پس از کشته شدن 30 هزار نفر از 2 طرف متوقف شد.
بحران قره‌باغ که در فوریه سال 1988 تبدیل به یک جنگ ویرانگر شد و تا مارس 1994 ادامه یافت، در ناحیه‌ای به همین نام در جنوب جمهوری آذربایجان رخ داد. در این منطقه که عمده جمعیت آن ارمنی هستند با پشتیبانی ارمنستان و مقابله جمهوری آذربایجان یک جنگ تمام عیار شکل گرفت و حدود 6 سال به طول انجامید که طی آن حدود 35 هزار نفر کشته و بیش از 800 هزار نفر نیز آواره شدند.
پس از جنگ دوم قره‌باغ در سال 2020 که با قرارداد آتش بس به میانجیگری روسیه به پایان رسید، سه تا 6 هزار نیروی حافظ صلح روسی در منطقه مستقر شدند و تلاش برای برقراری آتش بس بین طرفین را آغاز کردند ولی در 33 ماه گذشته، آتش بس بین طرفین آذری و ارمنی بارها نقض شده است.
جمهوری آذربایجان در جریان درگیری‌های نظامی 44 روزه سال گذشته توانست سرزمین‌های خود در قره باغ که نزدیک به 30 سال تحت اشغال قرار گرفته بود را آزاد کند.
این درگیری‌های نظامی با امضای بیانیه سه جانبه روسای جمهوری آذربایجان، روسیه و نخست وزیر ارمنستان در 20 آبان‌ماه 1401 به پایان رسید و دولت باکو در پی این پیروزی اجرای برنامه گسترده بازسازی را در مناطق آزاد شده، آغاز کرد.