بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - کیهان /متن پیش رو در کیهان منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
وزیر بی‌کفایت دولت روحانی که نخوت آمیخته با ناتوانی وی موجب شد قیمت مسکن در دولت روحانی تا نه برابر صعود کند، می‌گوید مشکلات اقتصادی تصادفی نیست. عباس آخوندی در همایش اعضای مجمع عمومی جبهه اصلاحات گفت: تمام نهادهای اقتصادی ایران دچار استحاله شد. یعنی در واقع هیچ یک از نهادهای اقتصاد کار خود را نمی‌کنند. بخش‌ اعظم واگذاری‌ها به نهادهای عمومی دولتی برگشته و بنابراین خصوصی‌سازی و اصلاً چیزی به نام تاجر و رقابت‌ وجود خارجی ندارد. فرض کنید مذاکرات به نتیجه برسد، با این ساختار نهادی می‌شود کاری کرد؟!
وی افزوده است:‌ مسئله اقتصاد ایران، اقتصاد نظری نیست؛ اقتصاد سیاسی است. هیچ‌ وقت وضع موجود تصادفی نبوده‌ است. از نظر من بعد از 84 که کشور در فرآیند پذیرش تحریم‌های بین‌المللی رفت که به نظر من یک اتفاق مشکوک در تاریخ ایران است‌ و باید ببینیم منافع چه کسانی‌ ایجاب می‌کرد که تحریم شویم. 
وی افزود: نتیجه این ریسک این شد که استراتژی توسعه‌ تبدیل به استراتژی بقا شد و برای‌ اولین‌بار در ایران دیانت مقابل ملیت قرار گرفت. اتفاق بعدی که رخ داد این بود که تمام نهادهای اقتصادی ایران دچار استحاله شد. یعنی در واقع هیچ یک از نهادهای اقتصاد کار خود را نمی‌کنند. بخش‌ اعظم واگذاری‌ها به نهادهای عمومی دولتی برگشته و بنابراین خصوصی‌سازی و اصلاً چیزی به نام تاجر و رقابت‌ وجود خارجی ندارد.
آخوندی گفت: «فرض کنید مذاکرات به نتیجه برسد، با این ساختار نهادی می‌شود کاری کرد؟! سهم ارتباطات در سرمایه ملی ما یک درصد است. شرکت‌ مخابرات را تقریباً رایگان خریدند. چون یک مبلغ اندکی پرداخت شد و قرار شد مابقی را از سود شرکت پرداخت‌ کنند که قسط‌ها هم پرداخت‌ نشد.
وی همچنین گفت: اگر قرار است‌ این طوری خصوصی‌سازی شود، بهتر است که نشود. این که خصوصی‌سازی نیست. اصلی‌ترین بحث این است که نهادهایی که دچار استحاله شده‌اند را چه کار می‌توانید بکنید؟ برای علت باید ببینیم چگونه نهادهای بازار و اقتصاد ایران دچار استحاله شده است‌. با پولشویی نمی‌شود توسعه‌ درست کرد. باید نظام بانکی اصلاح شود. فرض کنید تحریم برداشته شود، نمی‌توانید دو بانک هم در ایران داشته‌ باشید که بتوانند با بانک‌های بین‌المللی مراوده داشته‌ باشند».
بازار
اظهارات عباس آخوندی در حالی منتشر شده که وی یکی از متهمان اصلی پسرفت اقتصادی کشور در دولت روحانی محسوب می‌شود. در حالی که بخش تولید مسکن با 250 شغل و حرفه زیر‌مجموعه آن، یکی از پیشران‌ها برای رونق اقتصاد ارزیابی می‌شود، آخوندی در دوران وزارت خود به تمسخر مسکن مهر پرداخت اما کمترین کفایتی نداشت که پروژه دیگری جای آن بگذارد. کاهش شدید تولید مسکن در این دوره نه‌تنها موجب تورم 900 درصدی در بخش مسکن شد بلکه موجب عقب‌گرد شدید در رشد اقتصادی درون‌زا و کاهش تولید و اشتغال در ده‌ها بخش مرتبط با تولید مسکن هم شد. او همچنین در حوزه هواپیمایی به فاکتور‌سازی و شیرین‌سازی اعتماد به آمریکا معروف است و با ادعای خرید دویست هواپیما پس از برجام، یک فریب سیاسی را با مردم د‌ر آستانه انتخابات مجلس دهم مرتکب شد؛ اما کلاً 10- 15 هواپیما بیشتر خریداری نشد که بخشی از آنها نیز در اثر عدم ارائه خدمات پس از فروش زمین‌گیر شدند. به نظر می‌رسد برخی توافقات نوشته شده در این زمینه بیشتر برای بازی با مردم بود و بنابراین تضمین و پیش‌بینی تأدیه خسارت در صورت بدعهدی، نشده بود.
این نکته را هم از غلامحسین کرباسچی (دبیرکل وقت کارگزاران) بخوانید که اردیبهشت 1394 (دو ماه قبل از اعلام توافق برجام‌) با اشاره به فشلی برخی مدیریت‌ها از جمله در حوزه مدیریتی آخوندی به روزنامه شرق گفت: «آیا دلمان نباید شور بزند؟ نمی‌‌شود معاون و وزیر باشیم اما استدلال ما این باشد که اگر بودجه دادند کار می‌‌کنیم و اگر ندادند، کار نمی‌‌کنیم! خطاب به وزیر راه گفتم بعد از چند سال بازنشسته خواهید شد و با خانواده به سفر خواهید رفت. اما اگر در همین ترافیک متوقف شوید، آیا نوه‌‌های شما نخواهند گفت در دوره وزارت خود چه کاری انجام دادید؟ باید دلمان بیشتر از این چیزی که هست، شور بزند. البته مثال وزارت راه را زدم اما بقیه وزارتخانه‌‌ها مثل کار و دیگران هم همین‌گونه است. دولت باید ابتکار به خرج دهد و فکری در این‌باره بکند... اینکه تعدادی آدم خسته و سالخورده بنشینیم و بلند شویم که نمی‌‌شود! فرض کنید مناقشه هسته‌‌ای هم حل شد، بعد از آن چه؟ این بی‌‌تحرکی‌‌ها، آدم را برای دولت نگران می‌‌کند. چشم بر‌هم گذاشتیم و نصف مهلت دولت گذشت». جای تعجب است که فردی با این مختصات بی‌کفایتی و ایراد خسارات زیر‌ساختی به اقتصاد کشور، اجازه پیدا می‌کند در همایش جبهه اصلاحات از موضع طلبکاری سخن بگوید و حال آن که اگر چند آدم زنده و ذی‌شعور و شریف و شجاع حضور داشتند حتماً باید وی را مواخذه و محاکمه می‌کردند، نه اینکه پای افسانه‌بافی وی بنشینند.