ایرانیان جهان - تسنیم / به نظر می رسد اظهارات افشاشده نفتالی بنت، بیش از آنکه یک انتقاد ساده از دولت باشد، مانیفست سیاسی وی برای دوران پسا از نتانیاهو است که به صورت هدفمند به رسانه‌ها درز داده شده است.
در بحبوحه تشدید اختلافات سیاسی در سرزمین‌های اشغالی، نفتالی بنت، نخست‌وزیر سابق رژیم صهیونیستی، با انتقادات بی‌سابقه از کابینه بنیامین نتانیاهو، نقشه راه و برنامه هایش برای انتخابات آتی را اعلام کرد.
بازار
در فایل‌های صوتی که به تازگی توسط رسانه‌های عبری‌زبان منتشر شده، بنت ضمن حمله شدید به وزرای راست افراطی کابینه، رئوس برنامه خود برای آینده سیاسی اسرائیل را تشریح کرده است. این طرح که می‌توان آن را «طرح بنت برای سرنگونی نتانیاهو» نامید، بر چهار محور اصلی استوار است: تشکیل یک ائتلاف بزرگ از نیروهای اپوزیسیون، اصلاحات ساختاری، تغییر سیاست در قبال حریدی‌ها و مدیریت منازعه با فلسطینیان.
1. تشکیل «حزب بزرگ» برای شکست نتانیاهو
محور اصلی طرح بنت، ایجاد یک اتحاد سیاسی فراگیر از چهره‌های میانه‌رو و مخالف نتانیاهو است. وی صراحتاً اعلام کرد که نقش خود را «متحد کردن احزاب مختلف میانه‌رو» می‌داند و قصد دارد با شخصیت‌هایی چون آویگدور لیبرمن (رئیس حزب اسرائیل خانه ما) و گادی آیزنکوت (رئیس سابق ستاد ارتش و چهره برجسته اپوزیسیون) وارد مذاکره شود تا «همه را در یک حزب بزرگ گرد هم آورد.»
هدف از این اتحاد، کسب «اکثریت قاطع و روشن» در انتخابات کنست است تا بتوانند کابینه‌ای بدون حضور نتانیاهو و احزاب راست افراطی تشکیل دهند. این استراتژی نشان می‌دهد که بنت به این نتیجه رسیده است که تفرقه در میان اپوزیسیون، تنها به نفع بقای نتانیاهو در قدرت تمام می‌شود. او اپوزیسیون را به تشکیل «کابینه وحدت سراسری صهیونیستی» بر پایه «ائتلاف خدمت» دعوت می‌کند؛ اصطلاحی که به مشارکت‌کنندگان در ارتش و اقتصاد اشاره دارد.
البته گفتنی است هیچ تضمینی وجود ندارد که ایجاد ائتلاف میان نیروهای اپوزیسیون به معنای وارد شدن به یک فهرست انتخاباتی واحد بتواند سهم اپوزیسیون از کرسی‌ها را در انتخابات آتی افزایش دهد. نخستین نظرسنجی برگزار شده با این سناریو، اخیراً توسط وب‌سایت واللا نیوز منتشر شده است؛ در این نظرسنجی سه شخصیت مذکور در صورت شرکت مستقل در انتخابات در مجموع 42 کرسی به دست می‌آورند، ولی در صورت شرکت با فهرست انتخاباتی واحد، این رقم به 37 کرسی کاهش می‌یابد که 5 کرسی کمتر است.
بنابراین هنوز نمی‌توان با اطمینان حکم داد تشکیل فهرست واحد به سود اپوزیسیون و به زیان نتانیاهو است، اما قدر مسلم چنین اقدامی می‌تواند دعوا بر سر ریاست ائتلاف و شخصیت مرکزی جناح مخالف را از هم‌اکنون به نفع بنت مغلوبه سازد.
2. اصلاحات ساختاری: قانون اساسی و محدودیت دوره نخست‌وزیری
بخش دوم و بلندپروازانه طرح بنت، ایجاد تغییرات بنیادین در ساختار سیاسی رژیم صهیونیستی است. او با اشاره به تلاش‌های کابینه نتانیاهو برای تضعیف قوه قضائیه، اذعان کرد که موضع قبلی خود را تغییر داده و اکنون معتقد است اسرائیل به یک قانون اساسی مدون نیاز فوری دارد. به گفته او، این قانون اساسی باید چارچوب‌های زیر را مشخص کند:
نحوه وضع و لغو قوانین اختیارات نهادهای مختلف در فرآیند قانون‌گذاری شیوه انتصاب قضات
علاوه بر این، بنت قصد دارد قانونی برای محدود کردن دوره نخست‌وزیری به 8 سال تصویب کند. این اقدام مستقیماً بنیامین نتانیاهو را هدف قرار می‌دهد که طولانی‌ترین دوره نخست‌وزیری را در تاریخ این رژیم به ثبت رسانده است. این اصلاحات در صورت اجرا، می‌تواند از تمرکز طولانی‌مدت قدرت در دست یک فرد جلوگیری کند.
3. سربازی اجباری حریدی‌ها
یکی از جنجالی‌ترین محورهای طرح بنت، تغییر رویکرد در قبال جامعه یهودیان حریدی است. بنت اعتراف می‌کند که پس از جنگ غزه و به دلیل کمبود شدید نیروی رزمی در ارتش، اولویت‌هایش تغییر کرده است. او می‌گوید: «قبل از جنگ، خدمت سربازی حریدی‌ها برای من اهمیت کمتری نسبت به اشتغال و آموزش آنها داشت، اما اکنون ما چاره‌ای نداریم.»
این موضع‌گیری، یک چرخش آشکار در سیاست‌های پیشین او و شکافی عمیق با احزاب حریدی (شاس و یهودیت متحد توراه) است که همواره متحدان کلیدی کابینه‌های راست‌گرا بوده‌اند. بنت همچنین پا را فراتر گذاشته و اعلام کرده که مدارس حریدی که دروس اصلی مانند ریاضی و علوم را تدریس نکنند، نباید بودجه دولتی دریافت کنند. این سیاست‌ها، در صورت اجرا، به تقابل مستقیم با رهبران مذهبی و سیاسی حریدی منجر خواهد شد و آرایش ائتلاف‌های سنتی در کنست را بر هم خواهد زد.
4. سیاست خارجی و مدیریت منازعه با فلسطین
در حوزه سیاست خارجی، بنت موضعی را اتخاذ کرده که آن را «لیبرال-بازدارنده» (Hawkish-Liberal) می‌نامد. او صراحتاً با تشکیل کشور مستقل فلسطین و واگذاری هرگونه سرزمینی مخالفت می‌کند و بر «حداکثر امنیت و حداقل اصطکاک» با فلسطینیان تأکید دارد. طرح او در این زمینه شامل موارد زیر است:
مخالفت قاطع با تشکیل کشور فلسطین: او تأکید کرد که هیچ گام جدی در این مسیر برنخواهد داشت.
حمایت از خودمختاری محدود: بنت از ایده «خودمختاری» برای فلسطینیان حمایت می‌کند که به معنای مدیریت امور داخلی توسط خودشان است، اما این خودمختاری شامل «حاکمیت بر مرزها» نخواهد بود. این موضع عملاً به معنای حفظ وضع موجود و ادامه اشغالگری تحت پوشش مدیریت امنیتی است.
حفظ تشکیلات خودگردان: برخلاف بسیاری از چهره‌های راست افراطی که خواهان انحلال تشکیلات خودگردان هستند، به نظر می‌رسد بنت از ادامه فعالیت آن برای مدیریت امور فلسطینیان حمایت می‌کند.
به نظر می رسد اظهارات افشاشده نفتالی بنت، بیش از آنکه یک انتقاد ساده باشد، یک مانیفست سیاسی برای دوران پسا-نتانیاهو است که به صورت هدفمند به رسانه ها درز داده شده است. او با حمله به «حماقت» و «شرارت» وزرای تندرو، تلاش می‌کند خود را به عنوان یک رهبر منطقی و عمل‌گرا به جامعه صهیونیستی معرفی کند. طرح او برای متحد کردن اپوزیسیون، اصلاح ساختار سیاسی، و مقابله با نفوذ حریدی‌ها، پتانسیل ایجاد یک زلزله سیاسی در سرزمین‌های اشغالی را دارد و نشان از عمیق‌تر شدن شکاف‌ها در بدنه حاکمیت این رژیم است.
با این حال، باید دید آیا شخصیت‌های متکثر اپوزیسیون حاضر به پذیرش رهبری او در یک «حزب بزرگ» خواهند بود یا خیر. اخیراً یوسی کوهن، رئیس پیشین موساد نیز در چند مصاحبه ضمن انتقاد از نتانیاهو خواستار رهبری مخالفان بی بی شده است. اکنون باید دید رقابت سران مدعی اپوزیسیون برای تقابل با نتانیاهو به کجا خواهد کشید.