ایرانیان جهان - فارس / با افزایش رزمایش‌های نظامی چین و هشدارهای مکرر واشنگتن درباره احتمال حمله پکن به تایوان تا سال 2027، تنش در تنگه تایوان به بالاترین سطح در دهه‌های اخیر رسیده است.
در حالی‌که نشانه‌ها حاکی از برنامه‌ریزی احتمالی چین برای حمله نظامی به تایوان است، این جزیره خودگردان نیز با سرعت در حال آماده‌سازی برای مقابله با چنین سناریویی است. تحلیلگران نظامی در گفت‌وگو با نشریه «نیوزویک» ابعاد مختلف آمادگی دو طرف را بررسی کرده‌اند. مقام‌های دفاعی و اطلاعاتی آمریکا هشدار داده‌اند که شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین، به ارتش این کشور دستور داده تا حداکثر تا سال 2027 آماده انجام عملیات علیه تایوان باشد. دریابد ساموئل پاپارو، فرمانده نیروهای آمریکایی در منطقه هند-اقیانوسیه، مانورهای نظامی اخیر چین از جمله شبیه‌سازی محاصره تایوان را «رزمایش‌های تمرینی برای حمله واقعی» توصیف کرده است. تایوان از سال 1949 که دولت ملی‌گرایان پس از شکست از کمونیست‌ها به این جزیره پناه برد، عملاً به صورت مستقل اداره می‌شود. امروزه تایوان یک دولت خودگردان با ارتش و سیاست خارجی مستقل است، هرچند چین همچنان آن را بخشی از خاک خود می‌داند. اختلاف فاحش قدرت نظامی چین و تایوانتفاوت میان توان نظامی دو طرف چشمگیر است. چین تقریباً ده برابر تایوان بودجه دفاعی دارد و بزرگ‌ترین نیروی دریایی جهان را اداره می‌کند. این کشور همچنین زرادخانه‌ای گسترده از موشک‌ها و حدود 600 کلاهک هسته‌ای در اختیار دارد. شی جین‌پینگ هدف خود را ساخت یک «ارتش در تراز جهانی» تا میانه قرن اعلام کرده است؛ ارتشی که بتواند با آمریکا رقابت کند. ایالات متحده سال‌هاست به تایوان توصیه می‌کند به جای خرید تانک و ناوهای بزرگ، روی تسلیحات نامتقارن مانند پهپادها، موشک‌های ساحلی و سامانه‌های پرتاب متحرک سرمایه‌گذاری کند تا بتواند نیروی مهاجم برتر چین را فرسوده سازد.
«جی شو»، پژوهشگر مؤسسه دفاع و امنیت ملی تایوان، می‌گوید: «تحرکات ارتش چین نشان می‌دهد که آنها برای چیزی آماده می‌شوند — این موضوع تردید ندارد.»مانع طبیعی تنگه تایوانبرای هرگونه حمله‌ای، چین باید از تنگه‌ای به عرض 130 کیلومتر عبور کند؛ مانعی که کارشناسان آن را چالشی بزرگ می‌دانند. شو با اشاره به دشواری عبور آلمان نازی از کانال مانش در جنگ جهانی دوم گفت: «فاصله تایوان تا ساحل چین بیش از دو برابر کانال مانش است. حتی با فناوری‌های مدرن، این فاصله همچنان مانع بزرگی محسوب می‌شود.» طبق ارزیابی‌ها، تنها 14 ساحل تایوان قابلیت فرود نیروهای مهاجم را دارند که همگی به شدت مستحکم و مین‌گذاری شده‌اند. بنابراین احتمال دارد چین به‌جای حمله مستقیم، از ترکیب عملیات‌های آبی-خاکی، هوابرد و هلی‌برن برای تصرف فرودگاه‌ها و بنادر کلیدی استفاده کند. گزارش اندیشکده بریتانیایی «RUSI» نیز نشان می‌دهد چین برای این مأموریت‌ها از روسیه کمک می‌گیرد. طبق اسناد فاش‌شده، مسکو پذیرفته است که یک گردان هوابرد چینی را آموزش دهد و تجهیزات سبک ضد تانک در اختیار پکن بگذارد. سرعت، کلید پیروزی پکنبه گفته کارشناسان، سرعت عمل برای چین حیاتی است. شو می‌گوید: «چین باید عملیات خود را ظرف چند روز یا حتی چند ساعت انجام دهد تا پیش از واکنش احتمالی آمریکا یا متحدانش، اهداف را تثبیت کند.» در این چارچوب، پکن به شدت روی جنگ سایبری و تسلیحات فضایی کار می‌کند تا سامانه‌های هشدار زودهنگام و زیرساخت‌های حیاتی تایوان را از کار بیندازد. هدف اصلی، فلج‌کردن دولت و جامعه تایوان از طریق حملات سایبری و قطع ارتباطات است تا هرگونه پاسخ نظامی مختل شود.
بازار
ناوگان آبی-خاکی جدید چینیکی از پروژه‌های کلیدی پکن، ساخت ناوهای شوی‌چیائو (پل‌های آبی) است که رمپ‌های 400 فوتی دارند و امکان انتقال مستقیم تانک‌ها و خودروهای زرهی از دریا به جاده‌های ساحلی را فراهم می‌کنند. «برایس باروس»، تحلیلگر امنیتی در اندیشکده GLOBSEC، می‌گوید: «این کشتی‌ها عظیم و کند هستند و هدف‌های بزرگی برای موشک‌ها و پهپادهای دشمن به حساب می‌آیند. بنابراین چین باید کنترل کامل آسمان و دریا را در اطراف تایوان به‌دست گیرد.» علاوه بر این، ارتش چین در حال ساخت ناو تهاجمی تایپ 076 است — کشتی‌ای بزرگ‌تر از نسل قبلی خود که مانند یک ناو هواپیمابر سبک عمل می‌کند. در کنار این، پکن ناوگان عظیم کشتی‌های غیرنظامی «رول‌آن/رول‌آف» را نیز برای انتقال نیرو و تجهیزات آماده کرده است؛ کشتی‌هایی که در زمان بحران به سرعت به خدمت ارتش درمی‌آیند. اما به گفته باروس، موفقیت این عملیات منوط به تسلط مطلق بر دریا و هوا است — موضوعی که تحقق آن ساده نخواهد بود و فرصت دفاعی زیادی به تایوان می‌دهد. آمادگی تایوان برای مقابله با چیندر سوی مقابل، تایوان برنامه‌های دفاعی خود را با جدیت پیش می‌برد. رزمایش‌های اخیر این کشور بر دفاع ساحلی و مقابله با عملیات‌های آبی-خاکی متمرکز بوده است. دولت نیز با اصلاحات گسترده، خدمت اجباری سربازی را از چهار ماه به یک سال افزایش داده و برنامه‌ای برای بسیج سریع نیروهای ذخیره تدوین کرده است. رئیس‌جمهور لای چینگ ته اعلام کرده که بودجه دفاعی کشور در سال آینده از 3 درصد تولید ناخالص داخلی فراتر خواهد رفت. او همچنین از توسعه سامانه دفاع هوایی چندلایه‌ای موسوم به «T-Dome» خبر داده که هدف آن مقابله با باران موشک‌های اولیه چین در آغاز هر حمله احتمالی است.
باروس تأکید می‌کند که تایوان باید بیش از پیش روی پهپادها و سامانه‌های بدون سرنشین در دریا و هوا سرمایه‌گذاری کند تا به‌صورت نامتقارن از ورود نیروهای دشمن جلوگیری کند. درس‌هایی از اوکراینکارشناسان همچنین به اهمیت آموزش نظامی در سطح پایین اشاره دارند. به گفته باروس، «تایوان باید افسران جزء و درجه‌داران خود را توانمند کند تا در میدان نبرد تصمیم‌گیری تاکتیکی انجام دهند.» او تجربه جنگ اوکراین را نمونه‌ای موفق از این نوع ساختار فرماندهی دانست. در مجموع، اگرچه چین از نظر نظامی بسیار برتر است، اما عبور از تنگه، تسلط بر آسمان و دریا، و مقابله با مقاومت مردمی تایوان موانع بزرگی پیش روی آن قرار داده است. در سوی دیگر، تایوان با اتکا به فناوری، آموزش و حمایت ضمنی غرب، می‌کوشد تا احتمال تهاجم را بازدارنده کند — یا دست‌کم هزینه آن را برای پکن چنان سنگین سازد که از ماجراجویی نظامی منصرف شود.