بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - آفتاب یزد /متن پیش رو در آفتاب یزد منتشر شده و انتشار آن در آخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
مجید ابهری /‬ از نگاه رفتار شناسی، خشونت رفتاری بر خاسته از پرخاشگری وخشم می‌باشد و تنها نمی‌توان آنرا در‌ضرب وجرح و قتل خلاصه کرد.هر رفتار که منجر به زیان به فرد یا افراد دیگر گشته و موجب آزار روحی و جسمی آنها گردد، خشونت قلمداد می‌گردد. بد زبانی
و فحاشی؛ خشونت کلامی و نگاههایآزار دهنده و تحقیر کننده خشونت نظری قلمداد می‌گردند. در طبقه بندی خشونت، اینجانب خشونت نظری و کلامی را به انواع خشونت‌های فیزیکی اضافه نموده‌ام.قرار دادن یک روز جهت خشونت علیه زنان هرچند نمی‌تواند در کاهش این ناهنجاری موثرواقع گردد اما می‌تواند به نقطه نظری در راستای گفتگو برای چگونگی‌آن و دعوت به کاهش خشونت درجامعه منجر شود. در واقع سوال این است که آیا فقط خشونت در حق زنان صورت می‌گیرد؟ آیا خشونت در حق کودکان، مردان وسالمندان تحقق نمی‌پذیرد؟در مورد حیوانات‌آزار وخشونت وجود ندارد؟چرا حرفی در باره آنها زده نشده ویا کمتر مورد گفتگو قرار می‌گیرد. سالمند آزاری، کودک‌آزاری دو آسیب‌آزار دهنده در جامعه ما وسایر جوامع پیشرفته می‌باشد. اما خشونت در هر شکل و اندازه و درهرکجا غیر قابل قبول و مردود است. ازآنجاکه زنان نیمه ارزشمند مردان در جامعه بوده و در خانه وجامعه منشا آثار خدمات مفید وموثری می‌باشند، گاه مورد خشونت‌های فیزیکی و رفتاری قرار گرفته وقربانی می‌شوند.
درصورت عدم تقبیح وتوقف این‌گونه حرکات، نسل‌های بعدی‌آنها نیز قربانی می‌شوند. این در حالی است که فرهنگ سازی در مورد پیشگیری از انواع خشونت در حق زنان یکی از ضرورت‌های اساسی در جامعه می‌باشد. در این میان خانواده اولین مدرسه در راستای نفی وپیشگیری از خشونت است.رفتارهای پدر ومادربا یکدیگر الفبای خشونت ستیزی‌یا خشونت آموزی است.سپس مدرسه ورفتار آموزگاران ودبیران مکمل رفتارهای خانواده خواهند بود.جامعه ورسانه‌های گروهی از فیلم وتئاتر تا اسباب بازی‌های معمول در میان بچه ها، تکالیف آموزنده برای اطفال در مسیر رشد وتکامل خواهند بود. متاسفانه در فیلم‌ها وسریال‌های داخلی برای جذب مخاطب،کمتر قسمتی دیده می‌شود که عاری از خشونت و در گیری باشند.
آمار تاسف آور مراجعان به پزشکی قانونی برای تعیین میزان خسارت بدنی(دیه)تا تعداد پرونده‌های مطرح در محاکم قوه قضاییه و تعداد اعدام‌های کسانی‌که ناخودآگاه در یک درگیری فیزیکی خشونت آفرینی کرده ودست به قتل زده اند؛ همه وهمه میزان خشونت را در جامعه نشان می‌دهد. آنچه که امروز در جامعه ما به دست فراموشی سپرده شده اند؛خنده، نشاط و شادی بوده وهر روز بیشتر به فراموشی سپرده می‌شوند. همان‌گونه که بیمارستان‌ها نشان دهنده میزان رعایت بهداشت وقواعد سلامت در جامعه می‌باشند،زندان‌ها نیز میزان خشونت و هنجار ستیزی وقانونگریزی رابه نمایش می‌گذارند. روزی در هنگام بازدید از یکی از زندان‌های تهران به افراد محبوس در آن مکان عرض کردم:هریک از ما امکان داشت اکنون جای شماباشیم؛یک اشتباه و یک ضعف در کنترل خشم و مدیریت رفتار شمارا آن سوی میله‌ها ومارا در این سو قرار داده است.واقعا چنین است؛ گسترش خشونت وضعف مدیریت رفتار باعث می‌شود ما نیز ناگهان برای تخلیه خشم خود، قفل فرمان یا ابزار دیگری را به دست گرفته و برسر طرف مقابل بکوبیم وفاتحه.... به هر حال خشونت علیه زنان یکی از ابعاد زشت وناپسند و آزار دهنده است ولازم است رسانه‌های نوشتاری و دیداری و حقیقی ومجازی این رفتار زشت برعلیه زنان را تقبیح کرده و آثار زیانبار وغیر قابل جبران آن را بیان نمایند.گاهی که رفتارهای خشونت آمیز وآزار دهنده برخی از آدم نمایان برعلیه حیوانات بی‌گناه را در فضای مجازی مشاهده می‌کنم تصور می‌نمایم این‌گونه افراد داعش رفتاری هستند که این‌گروه‌ها از وجودشان بی‌خبرند وگرنه قطعا وحتما آنها را در گروه‌های خود جذب می‌نمودند.بنابراین خشونت در هر شکل به آدم وحیوان رفتاری غیر انسانی وزشت ومردود می‌باشد.