بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - اعتماد /متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و بازنشر آن در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
آذر منصوری که حالا چند صباحی است در قامت دبیرکل حزب اتحاد ملت، به نخستین زنی تبدیل شده که قدرتمندترین کرسی فعالیت تشکیلاتی و سیاسی را در یکی از احزاب فراگیر و قدرتمند کشور، در اختیار دارد، آن‌طور که در نخستین نشست خبری خود در این جایگاه نیز تاکید کرد، آمده تا طرحی نو دراندازد. طرحی که او با تمرکز بر موضوع کلیدی و مهم «ورزش» به عنوان حوزه‌ای که می‌تواند چهارراه فرهنگ و جامعه و اقتصاد و البته سیاست باشد، برای آن برنامه ریخته و در این میسر، با نگاهی انتقادی و البته رو به آینده و راهگشا، به 3 معضل اساسی ورزش ایرانی پرداخته است. آذر منصوری که حالا خطاب به ابراهیم رییسی، آن‌طور که تاکید دارد «از باب نگرانی عمیق» دست به قلم شده، «عملکرد دولت قبل» را «اصلا قابل دفاع» نمی‌داند و معتقد است که «سمت و سوی دولت فعلی اگر وضعیت را بدتر نکند، بهتر از دولت قبل هم نخواهد بود»؛ البته مگر آنکه بنا بر تاکید او، رییسی تصمیم دیگری بگیرد!
او که وضعیت نامساعد امروز ورزش و ورزشکاران را ناشی از «خروجی سیاست‌ها و روند اقدامات مجموعه حاکمیت در 40 سال آخر» می‌داند، با اشاره به مقولاتی همچون فساد و ناکارآمدی در ورزش، مهاجرت و پناهندگی چندین ورزشکار سرشناس و محروم شدن باشگاه‌های بزرگ فوتبال کشور از لیگ قهرمانان آسیا، «سیاسی شدن و حکومتی ماندن» را «ریشه اصلی مشکلات ورزش ایران» خوانده که به باور او، «کنار بی‌کفایتی‌ها و سوءمدیریت‌های حاکم بر مدیریت ورزش در بخش‌های مختلف و همچنین مداخلات نسنجیده»، منجر به وضع کنونی شده و «ورزش ایران را بر لبه پرتگاه سقوط قرار داده است.» منصوری با هشدار نسبت ‌به عواقب تاخیر و تعلل در این رابطه، اعمال تغییرات مثبت را نیازمند به آن می‌داند که رییس دولت در گام نخست 3 مساله را در اولویت ببیند. مسائلی که او در شرح نخستین مورد از آن، با اشاره به بحث محرومیت باشگاه‌های پرطرفدار از حضور در لیگ قهرمانان آسیا می‌نویسد: «در دهه سوم قرن بیست و یکم قابل‌ قبول نیست که باشگاه‌های اصلی کشور همچنان در اختیار دولت یا تحت نفوذ بخش‌هایی از حاکمیت باشد.»
او که تاکید دارد هیچ توجیه یا بهانه‌ای برای مقاومت یا تعلل برابر خصوصی شدن باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس قابل قبول نیست، می‌نویسد: «موانع کسب درآمد بخش خصوصی در حوزه باشگاه‌ها تنها با تمهید مقدماتی چون پرداخت حق پخش تلویزیونی که تا 70 درصد محل درآمد تیم‌های حرفه‌ای در دنیا را شامل می‌شود، قابل‌ رفع است.» دبیرکل حزب اتحاد ملت همچنین به بحث ورود زنان به استادیوم‌ها اشاره کرده و می‌نویسد: «در برابر حضور زنان در ورزشگاه‌ها هیچ توجیه منطقی ندارد و یک تابوی ساختگی و واهی است، اما حاکمیت به بهانه‌های مختلف از پذیرش آن خودداری می‌کند.» منصوری که تاکید دارد: «دولت باید سریع و صریح تصمیم بگیرد و یک بار برای همیشه از مانع حضور زنان در ورزشگاه‌ها عبور کند»، در ادامه به معضل سوم پرداخته و با اشاره به «ممنوعیت نانوشته رقابت با حریفان اسراییلی» می‌نویسد: «واضح است که نظام جمهوری اسلامی اسراییل را به عنوان یک کشور به رسمیت نمی‌شناسد و ما نیز از ظلم‌هایی که آن دولت بر مردم فلسطین تحمیل می‌کند، بیزاریم. اما [ ...] ابراز این مخالفت، آن است که ورزشکاران خود را مجبور کنیم به بهانه‌های مختلف از مواجهه با حریف اسراییلی فرار کنند.[ ...] » او تاکید کرده است: «به رسمیت نشناختن آن رژیم توسط دولت ایران، همان‌طور که تعارضی با حضور همزمان ایران و اسراییل در سازمان ملل و نهادهای بین‌المللی ندارد، هیچ ارتباطی با رقابت نکردن ورزشکاران ایرانی با حریفان اعزام‌ شده از سوی اسراییل هم پیدا نمی‌کند. ما تاکنون به قدر کافی از این ممنوعیت غیرمنطقی لطمه خورده‌ایم و به‌ خصوص حالا که زمزمه‌های انتقال تیم‌های آن رژیم از اروپا به آسیا مطرح شده، ادامه این موضع ناموجه ممکن است به محرومیت‌های جبران‌ناپذیر برای ورزش کشور بینجامد.»
به باور منصوری، «ضرر این وضعیت فقط به ایران و ورزشکاران آن می‌رسد و در مقابل، ایرانیان را[ ...] و دشمن‌شاد می‌کند. از این‌رو لازم است با اتخاذ موضعی عاقلانه و مدبرانه، این مساله را هم یک بار برای همیشه حل کنیم.» دبیرکل حزب اتحاد ملت البته می‌داند که «مسائل ورزش کشور محدود به این 3 مورد نیست و بسیار متنوع‌تر و بعضا ریشه‌ای‌تر است»، اما معتقد است که «اگر دولت در حل این 3 مساله از خود شجاعت و درایت نشان دهد، می‌توان امیدوار بود که قدم‌های بعدی برای رهانیدن ورزش ایران از خطرات و بحران‌های پیش روی آن هم برداشته شود.»