بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - دیپلماسی ایرانی /متن پیش رو در دیپلماسی ایرانی منتشر شده و بازنشر آن در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
کلاوس هوهلد-وینر سایتونگ اتریش / ولادیمیر پوتین و شی جین پینگ همواره دوست دارند پیوند خود را به رخ بکشند. البته، این رابطه فراتر از دوستی ساده در بین خودکامگان است: پوتین و شی همچنین مشارکت استراتژیک کشورهای خود را جشن می گیرند که در بیانیه های مشترک مستند شده است.
پوتین با حمله به اوکراین، این رابطه را در سخت ترین آزمون ممکن قرار داده است. بر اساس گزارش های رسانه های آمریکایی، پوتین اکنون می خواهد از "دوست" خود چیزی فراتر از کمک دیپلماتیک یا حمایت اقتصادی برای دور زدن تحریم ها دریافت کند: چندین روزنامه از جمله واشنگتن پست و فایننشال تایمز به نقل از محافل دولت آمریکا گزارش دادند که روسیه درخواست کمک نظامی کرده است. این گزارش ها در مورد اینکه چین قرار است چه تسلیحاتی را به روسیه تحویل دهد و اینکه پکن چگونه به این درخواست واکنش نشان داده، اطلاعاتی ارائه نداده اند. چین نیز بلافاصله آنها را رد کرده و از انتشار اطلاعات کذب انتقاد کرد.
در هر صورت، این مقالات بار دیگر فشار بر جمهوری خلق چین را افزایش داده است. چین در موقعیت نامناسبی قرار دارد: از زمانی که آمریکا به اصطلاح جنگ تجاری علیه چین را در زمان دونالد ترامپ آغاز کرد، پکن آمریکا را به عنوان بزرگترین دشمن خود می بیند که قصد دارد از رشد سیاسی و اقتصادی چین جلوگیری کند. جمهوری خلق نیز روابط خود را با روسیه تشدید و تعمیق کرده تا وزنه تعادلی ایجاد کند. اما در عین حال، به غرب به عنوان بازار فروش برای رشد خود و همچنین به عنوان تامین کننده دانش و فناوری نیاز دارد.
در چین، برخی خواستار حمایت از غرب در جنگ اوکراین شده اند، اما این نظر در اقلیت است. در عوض، رسانه‌های دولتی از ناتو و آمریکا انتقاد کردند و محققان چینی گزارش‌ها درباره جنایات جنگی را «طراحی شده» توسط غرب می خوانند. چین همچنین رسما از "منافع امنیتی مشروع روسیه" صحبت می کند.
در عین حال، چین نمی‌خواهد غرب را بیش از حد عصبانی کند، لذا دست به برخی اقدامات زده، اما به وضوح تمایل خود را به روسیه نشان می دهد. یانکا اورتل، که سرپرست برنامه آسیایی اندیشکده شورای اروپا در روابط خارجی است، می‌گوید این وضعیت عواقبی برای اروپا نیز دارد و اروپا باید قوی‌تر خود را با واقعیت جدید وفق دهد: «ما با دولت‌های مستبدی روبه‌رو هستیم که بر اساس قوانین خود بازی می‌کنند و ما باید به گونه‌ای متفاوت با آنها سازگار شویم.»