بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - توریسم آنلاین : شوربختانه در مقوله آسیب سیل به میراث تاریخی شهرهای مختلف ردپای سومدیریتی فاجعه بار به چشم می خورد ؛آنجا که متخصصان و مدیران باید همواره تلاش کنند احتمال قرارگیری عناصر ارزشمند و نیازمند حفاظت را در مجاورت عوامل خطرزا به صفر برسانند نه تنها بحث مدیریت خطر را نادیده گرفته بلکه زمانی به میدان می آیند که دیگر کار از کار گذشته است!
روزنامه توریسم به قلم هما حاصلی نوشت : درماههای اخیرخبرهای تلخی ازتخریب تاسف بار بناها و اماکن تاریخی کشور به گوش می رسد. سیل ، زلزله ، آتش‌سوزی و عوامل انسانی دست به دست هم داده اند تا اخبار مکرر ویرانی آثار، بناها و بافت‌های تاریخی را هر روز چون دشنه ای در دل دوستداران میراث این سرزمین فرو کنند.
سیل اخیر بنا به گفته عزت‌الله ضرغامی وزیر میراث فرهنگی، 735 مورد تخریب ابنیه، محوطه‌های تاریخی، تاسیسات گردشگری و صنایع‌دستی در مناطق سیل‌زده را رقم زده است .طبق این گزارش اماکن و بناهای تاریخی در استان‌های هرمزگان، سیستان و بلوچستان، یزد و کرمان آسیب بسیاری دیدند و برخی از آن‌ها کاملا تخریب شدند!
سیل درست زمانی اتفاق افتاد که دوستداران میراث این سرزمین هنوز از بهت مرمت غیر اصولی مسجد امام (ره) در نیامده بودند و کابل کشی قلعه فلک الافلاک دلشان را به درد آورده بود!
همه می دانیم که میراث فرهنگی پل اتصال مردم هر سرزمین به گذشته و ریشه های آنهاست و تخریب بناها و اماکن تاریخی فاجعه ای است جبران ناپذیر اما با نگاهی به وضعیت اسفبار بافت های تاریخی واقعیتی تلخ عیان می شود که در کنار عوامل طبیعی غفلت ،بی‌توجهی و سوءمدیریت آفت جان میراث فرهنگی ایران شده است.
شوربختانه در مقوله آسیب سیل به بافت تاریخی شهرهای مختلف ردپای سومدیریتی فاجعه بار به چشم می خورد ؛آنجا که متخصصان و مدیران باید همواره تلاش کنند احتمال قرارگیری عناصر ارزشمند و نیازمند حفاظت را در مجاورت عوامل خطرزا به صفر برسانند نه تنها بحث مدیریت خطر را نادیده گرفته بلکه زمانی به میدان می آیند که دیگر کار از کار گذشته است!
وزارت میراث تازه بعد از وقوع سیلاب نماینده ویژه برای برآورد خسارت وارده به منطقه اعزام می کندو حال آنکه باید قبل از وقوع حوادث برای حفظ میراث فرهنگی تدبیر کند یا مرمت غیر اصولی گنبد مسجد امام(ره) به گردن پیمانکار می افتد در حالی که باید این سوال را از وزارت میراث فرهنگی پرسید که چطور چنین بنای ارزشمند و جهانی در طول سالها پروسه مرمت بدون نظارت کارشناسان میراث به حال خود رها شده و امروز به چنین فاجعه ای ختم شده است؟
غم بار تر اینکه در میان اخبار ریز و درشت تخریب و آسیب و بی پناهی بافت های تاریخی، واکنش ها و گفته های وزیر میراث فرهنگی عجیب می نماید. زمانی که وزیر میراث فرهنگی در واکنش به فاجعه مرمت ، مسجد شیخ لطف‌الله را با مسجد امام‌ اصفهان اشتباه می گیرد و با عکس‌های یادگاری کنار جام زرین مشگین‌شهر که در جعبه‌ای پلاستیکی نگه‌داری می‌شد، موجی از انتقادها را بر می انگیزد، همان زمان وزیرکه با هدف توسعه ایرانگردی و آشنایی با ظرفیت های تاریخی در سفر استانی است روی پل معلق اردبیل در حال حل مشکل گرانی ورودیه این جاذبه برای گردشگران است ؛مسئله ای که گرچه بی اهمیت نیست اما انتظار می رود که چنین مسائلی به رده های پایینتر مدیریتی سپرده شود و وزیر به مسائل کلان وزارتخانه رسیدگی کند.
وزیر میراث در حالی به همراه معاونانش که اغلب از مدیران سابق صدا و سیما بوده و متخصصان حوزه های گردشگری و میراث فرهنگی نیستند استان به استان برای آشنایی با پتانسیل های گردشگری ایران زمین در حال ایرانگردی است که بناها و اماکن میراثی در جدال سخت با عوامل طبیعی ، انسانی و زیر چرخ های توسعه شهرها در حال تخریب و محو شدن هستند. اماکنی که در باب اهمین آن همین بس که بدون وجود آن ها دست گردشگری برای جذب گردشگر و توسعه این صنعت خالی خواهد شد و اصلا ایرانگردی بدون آنها معنی ندارد.
اکنون بیش از هر زمان دیگری میراث فرهنگی ایران زمین نیازمند دانش و مدیریت کارآمد برای حفظ میراثی است که نیاکان ما نگه داشته و به دست ما سپردند و ما باید در بهترین شکل ممکن از آنها محافظت کنیم.
آموزش، مدیریت خطر و حفاظت از بناهای تاریخی و میراثی در مقابل زوال سیل ، زلزله ،آتش سوزی ، مرمت غیر اصولی و تخریب عمدی برای توسعه شهری اهم مطالبات حوزه میراث فرهنگی است که انتظار می رود در برهه کنونی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی تمام هم و غم خود را معطوف آن کند تا در سایه آن توسعه پایدار گردشگری اتفاق بیافتد.
فراموش نکنیم که میراث فرهنگی هویت یک ملت است و در مقابل کوچکترین آسیب به آن باید پاسخگوی تاریخ بود.