بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - دنیای اقتصاد /متن پیش رو در دنیای اقتصاد منتشر شده و بازنشر آن در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
ماشین‌های نعش‌کشی که گل‌های کاغذی تشییع جنازه را به رنگ سیاه و زرد حمل می‌کردند، در یک ترافیک ملایم و روان به سمت کوره‌سوزی دونجیائو در شرق پکن می‌رفتند. چندین ده‌نفر در اطراف دروازه بسته جمع شده بودند و منتظر بودند اجازه ورود پیدا کنند. به نوشته روزنامه نیویورک‌تایمز، مردی که نمی‌توانست در صف قرار بگیرد و هاج و واج مانده بود، در این فکر بود که با جسد یکی از بستگانش که به تازگی بر اثر کووید فوت کرده بود، چه کند. بیمارستان نتوانست جسد را نگه دارد و تعداد زیادی در سردخانه آن وجود داشت. هنگامی که او با کوره‌سوزی تماس گرفت، یکی از کارمندان به او گفت که باید یک هفته صبر کند. وقتی دوباره زنگ زد، کسی جواب نداد. کشوری که تلاش می‌کند برای کشته‌شدگان خود بر اثر شیوع انفجاری کووید سوگواری کند، با سیستمی دست و پنجه نرم می‌کند که برای افزایش تلفات آماده نیست. دو هفته پس از اینکه چین به‌طور ناگهانی سیاست «کووید صفر» خود را کنار گذاشت، موارد ابتلا در شهرهایی مانند پکن و گزارش‌هایی از مرگ افراد افزایش یافته است.
مدیران تشییع جنازه و فروشندگان لوازم تشییع جنازه با سیل تماس‌های تلفنی از سوی خانواده‌هایی که برای رسیدگی به اجساد بستگان به کمک نیاز دارند، روبه‌رو شده‌اند. در رسانه‌های اجتماعی چین، مردم فیلم‌ها و عکس‌های سردخانه‌های مملو از اجساد را در حساب‌های شخصی خود به اشتراک می‌گذارند. اما دولت چین کمتر این تصویر بد را ترسیم می‌کند. چین در آمار رسمی و گزارش‌های تبلیغاتی خود در دو هفته گذشته تنها هفت مورد مرگ ناشی از کووید را تایید کرده و آن هم فقط در پکن بوده است. کمیسیون ملی بهداشت حتی تعداد تلفات انباشته کووید در این کشور را در روز چهارشنبه یک‌بار کاهش داد و به 5241نفر رساند.
مقامات توضیح داده‌اند که چین مرگ‌ومیرهای کووید را تنها در صورتی شمارش می‌کند که ویروس عامل مستقیم نارسایی تنفسی باشد؛ تعریفی که سازمان بهداشت جهانی گفته است منجر به دست‌کم‌گرفتن گسترده تلفات خواهد شد. حزب کمونیست حاکم ممکن است انگیزه سیاسی برای کم‌اهمیت جلوه دادن تلفات این بیماری همه‌گیر داشته باشد. شی جین پینگ، رهبر ارشد چین، موفقیت قبلی کشورش در محدود کردن مرگ و میر ناشی از کووید را به‌عنوان مدرکی بر برتری چین بر غرب به تصویر کشیده است؛ ادعایی که حفظ آن با مرگ‌های متعدد دشوار است. ویلی لام، کارشناس سیاست چین در بنیاد جیمز تاون، یک گروه تحقیقاتی می‌گوید: «اگر آنها رقم مرگ را به اطلاع عموم برسانند، ضربه بزرگی به اعتبار حزب خواهد بود.» اما پزشکان و کارشناسان بهداشت بین‌المللی می‌گویند که دست‌کم گرفتن این تلفات باعث افزایش خطرات این ویروس می‌شود. مفسران چینی و مردم به‌طور گسترده از آمار کشته‌شدگان انتقاد کرده‌اند و می‌گویند که این آمار تصویر واقعی را مبهم می‌کند و به اعتبار دولت لطمه می‌زند.
می شینیو، اقتصاددان در یک موسسه تحقیقاتی وابسته به وزارت بازرگانی، در صفحه رسانه اجتماعی خود، با اظهارنظر درباره گزارش روزانه ارقام کووید که توسط دولت منتشر می‌شود، نوشت: «اینها نمونه‌ای از باور داشتن به دروغ‌های خود است.» او بعدا اعلامیه‌ای منتشر کرد مبنی بر اینکه پدرشوهر یک اقتصاددان برجسته بر اثر ذات‌الریه ناشی از کووید درگذشته است. او نوشت که خانواده این مرد ساعت‌ها منتظر آمدن آمبولانس و انتقال او به بیمارستان بودند. می نوشت: «در نهایت، او را فقط می‌توان روی زمین سردخانه بیمارستان گذاشت و منتظر سوزاندن او بود.» او گفت که خانواده برای گرفتن محل سوزاندن مرده و استخدام خودروی نعش‌کش با مشکل مواجه هستند. اعضای خانواده دلشان شکسته است.» همان‌طور که در جاهای دیگر اتفاق می‌افتد، مرگ و میر در چین در زمستان به‌دلیل افزایش آنفلوآنزا و سایر عفونت‌های تنفسی، نسبت به زمان‌های عادی، افزایش می‌یابد.
اما افرادی که در خدمات تشییع جنازه کار می‌کنند، می‌گویند که افزایش بیشتر از حد معمول را مشاهده کرده‌اند. در شرکت خدمات تشییع جنازه «یونگ‌آن» در شیجیاژوانگ، شهری در حدود 200مایلی جنوب غربی پکن، یکی از کارمندان گفت که قبلا 10مرگ را در ماه مدیریت می‌کرد؛ اما اکنون هر روز حدود 5 مورد تماس دریافت می‌کند. برخی گزارش‌های رسانه‌های چینی تعداد انگشت‌شماری مرگ و میر مرتبط با کووید را تایید کرده‌اند. وانگ روجی، ستاره 37ساله بازنشسته فوتبال، پس از ابتلا به کووید درگذشت. کایشین، یک خبرگزاری معتبر، نوشت که ژو ژیچون، سردبیر ارشد سابق یک روزنامه حزب کمونیست، پس از ابتلا به کووید در سن 77سالگی درگذشت و پزشکان علت مرگ او را ایست قلبی اعلام کردند. دویچه‌وله گزارش داده است که این روزها در چین به‌طور متوسط و روزانه حدود یک میلیون نفر به کرونا مبتلا می‌شوند.