چاپ

ایرانیان جهان - هم میهن /متن پیش رو در هم میهن منتشر شده و انتشار آن در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
موسی غنی‌نژاد، از چهره‌های شاخص اقتصاد بازار آزاد، در پستی تلگرامی نوشت: امروزه مردم دارایی‌های جاری (نقدی) خود را با سراسیمه‌گی تبدیل به ارز، طلا، مسکن و زمین کرده و یا به خرید کالاهای با‌دوام مانند اتومبیل و نظایر آن روی می‌آورند که هیچ‌کدام را نمی‌توان در شرایط کنونی اقتصاد ایران سرمایه‌داری مولد دانست. به سخن دیگر، دارایی‌ها و پس‌انداز‌های پولی مردم که ابعادی به‌مراتب گسترده‌تر از دارایی‌های راکد دولت دارد، عملا از چرخه تولید ارزش افزوده خارج می‌شود و اقتصاد ایران را به قهقرا می‌برد. تجربه مولد‌سازی دارایی‌های راکد دولت پیش از این به شکل دیگری در چارچوب سیاست‌های کلی اصل 44 قانون اساسی با هدف واگذاری شرکت‌های دولتی صورت گرفته و نتایج آن به دلایل روشنی بسیار فاجعه‌بار بوده است.
بدون وارد شدن در همه ابعاد موضوع، می‌توان گفت علت این امر اساسا چیزی جز تداوم اقتصاد دولتی ناکارآمد و بی‌اعتنایی به آزاد‌سازی واقعی اقتصاد ملی نیست. تا زمانی که فضای کسب و کار به معنای واقعی آزاد نباشد و همچنان اقتصاد دستوری بر کشور حکم براند بخش خصوصی واقعی نمی‌تواند ابتکار عمل را به‌دست گیرد و زمام اقتصاد ملی، به‌رغم واگذاری‌ها، همچنان در اختیار صاحبان قدرت سیاسی باقی می‌ماند؛ البته این‌بار در قامت نظام مفسده‌برانگیز سرمایه‌داری رفاقتی یا آنچه در کشور ما به نظام خصولتی معروف است. وانگهی باید توجه کرد که مولدسازی دارایی‌های راکد دولت به‌رغم تمام شبهاتی که در‌باره آن وجود دارد حتی اگر به تمام اهداف مثبت قابل تصور برسد تنها برای یک‌بار اتفاق خواهد افتاد چون دارایی‌های دولت محدود و معین است. اما آنچه برای کشور ما سرنوشت‌ساز است مولدسازی دارایی‌های جاری مردم است که امری همیشگی است. به‌راستی چه رازی در این منطق معیوب صاحبان قدرت نهفته است که راه چاره‌ای با ارزش همیشگی را که آشکارا تضمین‌کننده منافع ملی است فرو می‌نهند و به تشبثی ناپایدار و شبهه‌برانگیز دل می‌بندند؟