چاپ

ایرانیان جهان - سازمان ملل می‌گوید از 14 آوریل 2023 (روز گذشته) دیگر باید هند را پرجمعیت‌ترین کشور دنیا دانست. سازمان ملل می‌گوید هند در صدر رتبه‌بندی جمعیت دنیا خواهد بود هرچند پاتریک گرلند، رئیس بخش پیش‌بینی جمعیت این سازمان به خبرگزاری‌ها گفته که این برداشت بر اساس بهترین تخمین‌هاست.

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
ایسنا: چین از دیرباز در صدر جدول جمعیتی جهان قرار داشته اما اکنون این رتبه را به هند واگذار کرده است.
به گزارش دویچه‌وله، جمعیت چین در حال آب رفتن و پیر شدن است و در مقابل، رشد جمعیت کشور رقیب یعنی هند به دلیل ‌جوان‌تر بودن و نرخ بالاتر باروری، روندی صعودی دارد.
سازمان ملل می‌گوید از 14 آوریل 2023 (روز گذشته) دیگر باید هند را پرجمعیت‌ترین کشور دنیا دانست.
چین از دیرباز یکی از پرجمعیت ترین مناطق جهان بوده و برخی از دلایل این امر به پهناور بودن این سرزمین، خاک حاصلخیز و آب و هوای مساعد برای کشت و زرع برمی‌گردد. در عین حال در قرون گذشته مراحل طولانی ثبات سیاسی در چین وجود داشته و مردم از جنگ‌های خونین در امان بوده‌اند. این فاکتورها در باره هند هم صدق می‌کنند.
هر دو کشور از دهه 1950 با پیشرفت در پزشکی و کشاورزی بیش از گذشته خیز برداشتند. جمعیت چین در دهه 1980 از مرز یک میلیارد نفر گذشت و هند از اواخر دهه 1990 به این رقم رسید. حال هر دو کشور بیش از یک میلیارد و 400میلیون نفر جمعیت دارند؛ یعنی بیش از مجموع اروپا، آمریکای شمالی و جنوبی.
سازمان ملل می‌گوید هند در صدر رتبه‌بندی جمعیت دنیا خواهد بود هرچند پاتریک گرلند، رئیس بخش پیش‌بینی جمعیت این سازمان به خبرگزاری‌ها گفته که این برداشت بر اساس بهترین تخمین‌هاست.
شتاب‌گیری به خاطر جمعیت جوان هند
کارشناسان مدت‌ها انتظار داشتند که جمعیت هند تا اواخر دهه 2020 از چین پیشی نگیرد اما کاهش مداوم نرخ باروری در چین این برآورد را هفت سال جلوتر انداخته است. میانگین تعداد فرزندان به ازای هر زن در جمهوری خلق چین به 1/2 رسیده که یکی از پایین‌تر نرخ‌هاست. در هند هر چند بارآوری در سال‌های اخیر کمتر شده اما نرخ آن 1/ 2 است. در دهه 1950 این نرخ 6 بود و در دهه 1990 کمی بیش از 3.
بر این اساس دیگر نمی‌توان از انفجار جمعیت در هند صحبت کرد ولی با نرخ کنونی، جمعیت هند به رشد خود ادامه خواهد داد و طبق ارزیابی سازمان ملل تا پایان دهه 2020 از مرز یک میلیارد و 500 میلیون نفر عبور می‌کند.
اما چرا هند زمانی که نرخ باروری زیر 1/ 2 است باز هم رشد جمعیت خواهد داشت؟ پاسخ این سوال در ساختار سنی خاص این کشور است چراکه بیش از 40 درصد جمعیت زیر 25 سال سن دارند. به این معنا که اینک بسیاری از زنان در سنین باروری هستند. یعنی اگر 300 میلیون نفر به طور متوسط دو فرزند بیاورند، 600 میلیون کودک متولد می‌شوند. در عین حال، کمتر از 100 میلیون هندی بیش از 65 سال سن دارند. یعنی نسبت افرادی که عمرشان رو به پایان می‌رود، یک ششم زاد و ولدها خواهد بود.
با این حال توسعه بیشتر در هند با موارد غیر قابل تصور زیادی همراه است. علاوه بر نرخ باروری، امید به زندگی نیز نقش دارد و هر دو عامل می‌توانند دستخوش تغییرات غیرقابل پیش‌بینی شوند. حداکثر تخمین سازمان ملل برای جمعیت هند، دو میلیارد نفر در سال 2100 است و حداقل برآورد یک میلیارد نفر.
میانسالی و تحلیل رفتن جمعیت چین
برای چین، محدوده پیش‌بینی جمعیت در سال 2100 بین یک میلیارد و 200 تا 490 میلیون نفر است.
مرور گزارش اداره آمار چین از عقبگرد جمعیت در شش دهه گذشته مشخص می‌کند تناسب جمعیت جوان و میانسال تغییر کرده و میانگین سنی 39 سال شده که عینا مشابه کشور توسعه‌یافته‌ای چون آمریکاست. در هند این میانگین 28 سال است که بیشتر در کشورهای نوظهور مانند مکزیک یا آفریقای جنوبی مشاهده می‌شود
جمعیت در چین به سرعت در حال پیر شدن است و این کشور اکنون بیشترین تعداد سالمندان در دنیا را دارد. در سال 2010 سن 254 میلیون چینی بالای 60 سال بود که انتظار می‌رود تعدادشان تا سال 2040 به حدود 400میلیون نفر برسد.
در هند اما با توجه به فاکتورها نسبت افراد مسن به کل جمعیت به مراتب کمتر است و جمعیت مولد و فعال پیوسته بیشتر می‌شود.