بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - خراسان / « چند سوال از مولوی عبدالحمید » عنوان یادداشت سردبیر در روزنامه خراسان به قلم دکتر سید علی علوی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
روز گذشته در آستانه سالگرد حادثه تلخ 8 مهر 1401 حوادث زاهدان باز هم مسجد مکی همچون هر جمعه یک سال گذشته کانون التهاب بود، التهابی که به درگیری های محدودی نیز در اطراف مسجد مکی منجر شد با این تفاوت که این جمعه آغاز هفته وحدت بود. هفته ای که انتظار می رود همه موثران در آن بر دم وحدت بدمند و مراقب اختلاف افکنی ها باشند. به بهانه گذشت یک سال از آن حادثه تلخ و ادامه التهابات یک ساله آن ، سوالاتی از مولوی عبدالحمید به عنوان کانون صحنه گردانی حوادث یک سال اخیر زاهدان قابل طرح است، سوالاتی که اگر منصفانه به آن پاسخ داده شود می تواند در جهت منافع ملی ، وحدت ملی و مصالح مردم مظلوم سیستان و بلوچستان موثر باشد.
1.اگر حاکمیت و نظام اسلامی قصد پیگیری و رسیدگی به حادثه تلخ 8 مهر را نداشت، چرا با رویکرد رسیدگی و حل موضوع و پیگیری مطالبات و اعتراضات، هیئتی نه به نمایندگی از وزارت کشور یا حتی به نمایندگی از دولت بلکه به نمایندگی از رهبر انقلاب به سیستان و بلوچستان فرستاده شد؟ هیئتی که تمام تلاش خود برای پیگیری منطقی و قانونی مطالبات در جلسه با مسئولان و بزرگان و علمای سیستان و بلوچستان را انجام داد.
2.اگر رویکرد حاکمیت برخورد با قاصران و مقصران حادثه تلخ زاهدان نبود، چرا با قاصران و مقصران برخورد شد؟چرا تعدادی توبیخ و دادگاهی و محکوم و ... شدند؟ چرا تعداد زیادی از 38 جان باخته، شهید و 179نفر جانباز اعلام شدند؟ چرا اقدام به دلجویی و پرداخت دیه از صدمه دیدگان و جان باختگان شد؟ آیا این نوع مواجهه جز این است که حاکمیت قصور یا تقصیر خود را در این ابعادی از آن حادثه تلخ پذیرفته؟
3.جناب آقای مولوی عبدالحمید سرانجام این سطح از مطالبه گری و تند کردن ادبیات و افزایش سطح مطالبات چیست؟ آیا مسیر این سطح از مطالبه گری و مهم تر از آن تحقق این مطالبات می تواند تریبون عمومی باشد؟شما در عرصه سیاست ورزی کم تجربه نیستید و طبیعتا می دانید راه رسیدن به مطالبات بحق، تشدید فضای التهابی و تند کردن مطالبات نیست.
4.اینک یک سال از تغییر جدی شما در رویکردهای سیاسی و اجتماعی تان می گذرد و تقریبا می توان گفت در هر جمعه یک سال اخیر تندترین انتقادها و گاه اتهامات و دامن زدن به شایعات و گمانه ها را مطرح کرده‌اید، اظهاراتی که به صورت هماهنگ و گسترده و حتی برخط توسط رسانه های معاند یا بیگانه همچون ایران اینترنشنال و بی‌بی سی و صدای آمریکا به طور کامل پوشش داده شده اند، رویه ای که اگر خودتان به قبل از این یک سال برگردید، می بینید این رسانه ها چنین پوششی را به اظهارات شما نمی دادند.آیا با خود اندیشیدید که چرا این رسانه ها و ذی نفعان شان که در تضاد منافع شان با منافع ملی ایران عزیز تردیدی نیست، چرا این چنین حمایت رسانه ای را از شما عهده دار شده اند؟آیا با خود تامل کرده اید که چه کسانی و چه دولت هایی از عملکرد و تغییر رویه شما سود می برند؟و آیا عملکرد شما آب به آسیاب مردم سیستان می ریزد یا دشمنان این مرز و بوم که به هیچ ایرانی اعم از شیعه و سنی و قومیتی رحم نمی کنند؟
به برکت ایام هفته وحدت به دیدگاه رهبر انقلاب و برهان قرآن تمسک می کنم که در بیانات اخیر خود با مردم سیستان گفتند:
«قرآن به ما معیار داده. قرآن می فرماید که «مُحَمَّدٌ رَسولُ اللَهِ وَ الَّذینَ مَعَه‌»؛ کسانی که با او هستند. بحث ما سر این است که آیا ما با پیغمبر هستیم یا نیستیم ــ راه این است دیگر ــ علامت دارد: وَ الَّذینَ مَعَهُ اَشِدّاءُ عَلَى الکُفّار؛(12) اگر شما دیدید این راهی که داریم می رویم، راهی است که کفار را خوشحال می کند، بدانید که «اَشِدّاءُ عَلَى الکُفّار» نیستید، پس «مع رسول الله» نیستید، همراه پیغمبر نیستید؛ [اما] اگر دیدید نه، این راهی که دارید می روید، استکبار را، دولت های قاهر ضدّ دین و ضدّ اسلام را ناراحت می کند، عصبانی می کند، خب خوب است؛ این «اَشِدّاءُ عَلَى الکُفّار» است. این شد ملاک و معیار. حواسمان باید جمع باشد، بدانیم چه ‌کار می کنیم، بدانیم چه می گوییم؛ حرفی که می زنیم در جهت نقشه‌ دشمن نباشد، جدول دشمن را کامل نکند. گاهی ممکن است کسی غفلت بکند، یک حرکتی بکند، یک حرفی بزند که جدول نقشه‌ دشمن را کامل کند؛ این خطرناک است.»