ایرانیان جهان - دنیای اقتصاد /متن پیش رو در دنیای اقتصاد منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
محمد امین مکرمی| رژه نظامی چین به مناسبت "روز پیروزی" در پکن، بار دیگر نگاه‌ها را به نمایش قدرت نظامی این کشور و همچنین هزینه‌های سنگین اقتصادی آن جلب کرد. بر اساس برآوردهایی که رسانه‌هایی چون رویترز و تایپه تایمز منتشر کرده‌اند، هزینه این مراسم بیش از 36 میلیارد یوان (حدود 5 میلیارد دلار) تخمین زده می‌شود؛ رقمی معادل نزدیک به 2 درصد بودجه سالانه دفاعی چین. این حجم هزینه، بحث‌های گسترده‌ای را درباره اولویت‌های اقتصادی و اجتماعی دولت چین برانگیخته است.
بخش بزرگی از مخارج رژه مربوط به تدابیر امنیتی بود. گزارش رویترز نشان می‌دهد که تنها هزینه امنیت مراسم به 4/6 میلیارد یوان (حدود 630 میلیون دلار) رسیده است. آموزش و آماده‌سازی نیروها نیز حدود 800 میلیون یوان (نزدیک به 110 میلیون دلار) هزینه دربر داشت و سوخت و نگهداری تجهیزات حدود 200 میلیون یوان (حدود 30 میلیون دلار) دیگر بر رقم کل افزود.
با این حال، بزرگ‌ترین بخش هزینه‌ها نه به تجهیزات نظامی بلکه به تعطیلی کارخانه‌ها و جبران خسارات صنعتی مربوط می‌شود. طبق گزارش تایپ ه‌تایمز، بیش از 29 میلیارد یوان (معادل 4 میلیارد دلار) به‌عنوان یارانه تعطیلی و کاهش تولید بیش از ده هزار واحد صنعتی پرداخت شد تا آلودگی هوا کاهش یابد و تصویر "آسمان آبی" در روز رژه حفظ شود.
همچنین توقف فعالیت‌های تجاری و بسته شدن مسیرهای حمل‌ونقل شهری، حدود 1/1 میلیارد یوان (حدود 150 میلیون دلار) زیان دیگر به اقتصاد پکن وارد کرد.
برای برگزاری این رژه، دولت پکن محدودیت‌های گسترده‌ای بر زندگی روزمره شهروندان اعمال کرد. فروشگاه‌ها، خطوط مترو و حتی ساکنان مناطق اطراف خیابان اصلی رژه ملزم به توقف فعالیت یا ماندن در خانه بودند. این کنترل شدید، به بهای ایجاد اختلال در گردش اقتصادی پایتخت تمام شد. تجربه مشابه در سال‌های گذشته نیز نشان داده که چنین اقدامات مقطعی، علاوه بر بار مالی مستقیم، به اعتماد فعالان اقتصادی نسبت به ثبات سیاست‌های داخلی لطمه می‌زند.
در فضای مجازی چین، بخشی از افکار عمومی نسبت به هزینه‌های رژه موضعی انتقاد داشتند. کاربران در شبکه‌هایی مانند "ژیهو" این مراسم را "اتلاف منابع" توصیف کردند. برخی تحلیلگران تاکید دارند این رویداد گرچه در کوتاه‌مدت حس غرور ملی را تقویت می‌کند، اما در شرایطی که اقتصاد چین با چالش‌هایی چون کاهش رشد و فشار بر بخش خصوصی روبه‌رو است، می‌تواند به سوءبرداشت از اولویت‌های دولت منجر شود.
از منظر سیاسی، دولت چین تلاش داشت با این رژه، هم پیام بازدارندگی به رقبای خارجی مخابره کند و هم در داخل، اقتدار و انسجام ملی را به نمایش بگذارد. همان‌گونه که واشنگتن‌پست گزارش داده است، نمایش موشک‌های پیشرفته، سامانه‌های پهپادی و توان هسته‌ای سه‌گانه، پاسخی روشن به منازعات ژئوپلیتیک محسوب می‌شد. اما پرسش کلیدی این است که آیا چنین نمایش‌هایی در شرایطی که جامعه با مسائل اقتصادی ملموس‌تری چون بیکاری و کاهش درآمد سرانه مواجه است، می‌تواند رضایت عمومی را تقویت کند یا برعکس، شکاف‌ها را پررنگ‌تر خواهد کرد.
رژه نظامی پکن در سال 2025، نمادی پرهزینه از تلفیق سیاست و اقتصاد بود. هزینه 5 میلیارد دلاری، تعطیلی گسترده صنعتی و توقف فعالیت‌های تجاری، نشان داد که قدرت‌نمایی سیاسی چین بی‌هزینه نیست. در شرایطی که رشد اقتصادی این کشور با کندی همراه است، چنین مخارجی بیش از هر زمان دیگری زیر ذره‌بین منتقدان داخلی و خارجی قرار گرفته است.
بازار ![]()